بررسی مزایا و معایب خصوصی‌سازی نظام آموزش عالی در ایران در کرسی آزاداندیشی دانشجویی

به گزارش ایسنا، کرسی‌ آزاداندیشی «طرح حکمت» با بررسی موضوع خط مشی جمهوری اسلامی در آموزش عالی و با محوریت «خصوصی‌سازی نظام آموزش عالی در ایران معایب و مزایا» با حضور دو گروه از دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه آزاد اسلامی همدان، ۱۲دی‌ماه، ساعت ۱۵ در سالن اجتماعات مرحوم کاظمی آشتیانی جهاددانشگاهی همدان برگزار شد.

کمیل سرمدی، دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ابن‌سینا و مسئول قرارگاه مقابله با کرونا به‌عنوان موافق موضوع مطرح شده در این جلسه، اظهار کرد: آموزش دولتی یک آموزش تمرکزگراست، تهران برای کل مسائل آموزشی کشور تصمیم‌گیری می‌کند و تنها با در نظر گرفتن مشکلات بومی تهران برای کل کشور تصمیمات گرفته می‌شود که موجب ایجاد بی‌عدالتی می‌شود.

وی با اشاره به اینکه دیدگاه منفی نسبت به خصوصی‌سازی قابل‌ درک نیست، توضیح داد: ما باید متناسب با سیستم‌های آموزشی دنیا پیش برویم، حرکت و پویایی که در نظام خصوصی‌سازی ایجاد می‌شود در نظام آموزش عالی دولتی وجود ندارد و کیفیت لازم در آموزش علمی به دلیل نبودن رقابت پایین می‌آید.

سرمدی یادآور شد: در گذشته آموزش کشور ما به‌صورت خصوصی و وقفی بوده است و آموزش دولتی از حدود صد ساله پیش ایجاد شده است.

این دانشجوی رشته پزشکی تصریح کرد: رقابتی شدن آموزش و عادلانه‌تر شدن آن باعث بالا بردن کیفیت علمی نیز می‌شود؛ راهکار ایجاد چنین آموزشی می‌تواند پرداخت یارانه یا ایجاد بازارهای به‌طور مثال بیگ‌ دیتا باشد تا بار مالی آموزش پولی از روی دانشجویان برداشته شود.

وی با بیان اینکه با خصوصی‌سازی در بودجه‌های دولتی صرفه‌جویی می‌شود و این بودجه‌ها عادلانه‌تر خرج می‌شود، ادامه داد: با تحقق اصل ۴۴ قانون اساسی می‌توان اقتصاد را به مردم سپرد و ورود زمینه همه به عرصه حاکمیتی را ایجاد کرد، کمبود منابع مالی، دستگاه‌های آموزشی را به سمت کارآفرینی می‌برد که دانشگاه نسل چهارم از این طریق ایجاد می‌شود.

سرمدی افزود: اگر خصوصی‌سازی انجام شود آسیب‌پذیری دانشگاه‌ها از ایدئولوگ‌ها کمتر می‌شود و حضور در تشکل‌های سیاسی در دانشگاه‌ها و عدم مشارکت در جنبش‌ها نیز از پیامدهای خصوصی‌سازی است.

در ادامه این کرسی فؤاد بیگلری، دانشجوی رشته حسابداری دانشگاه آزاد و مسئول تشکل اسلامی عماد در این مناظره به‌عنوان مخالف خصوصی‌سازی به ایراد نظر خود پرداخت و گفت: خصوصی‌سازی یکی از راهکارهای بسیاری از کشورها در نظام آموزش بوده است اما در خصوصی‌سازی مسئله کیفیت و پرورش افراد به حاشیه رانده می‌شود.

وی با اشاره به اینکه انگیزه بخش خصوصی برای ورود به آموزش کاملاً مادی و پولی است، توضیح داد: یکی دیگر از مهم‌ترین اشکالات خصوصی‌سازی مغایرت با قانون اساسی و اصل رایگان بودن تحصیل است که در خصوصی‌ شدن نظام آموزشی این اصل نادیده گرفته می‌شود.

بیگلری یادآور شد: در اصل پولی شدن نظام آموزشی تضعیف جایگاه آموزش و پرورش است، خصوصی‌سازی باعث شانه خالی کردن مسببان ایجاد مشکلات آموزشی در جامعه می‌شود.

وی با اشاره به صحبت رئیس مجلس در یک مصاحبه، یادآور شد: آقای قالیباف در گفت‌وگویی بیان کرد همانقدر که سیستم دفاعی و نظامی کشور مهم است سیستم آموزشی نیز اهمیت دارد، سوال این است که آیا ما از سربازی که در مرزها خدمت‌رسانی می‌کند بخاطر اینکه اسلحه و لباس و امکانات در اختیار او قرار داده شده است پولی دریافت می‌کنیم که بخواهیم از دانشجو به‌خاطر امکاناتی که دریافت می‌کند و آینده‌ساز این مملکت است پولی دریافت کنیم؟ در خصوصی‌سازی باید از حرف‌های کلیشه‌ای پرهیز کرد و پای عمل آمد.

این فعال دانشجویی اظهار کرد: دخالت مستقیم سازمان‌های رسمی در حال حاضر زیاد اما حمایت از آنها کم است، در نظام آموزش پولی هزینه‌های آموزش بر دوش مردم است در صورتی که توانمندسازی شهروندان از وظایف دولت است نه نهادهای خصوصی.

وی با بیان اینکه توسعه بیش از حد دانشگاه‌ها باعث کاهش بار علمی می‌شود، گفت: خصوصی‌سازی در مغایرت با اهداف نظام اسلامی مبنی بر رایگان بودن تحصیل است، با خصوصی‌سازی اساساً دانشگاه دیگر محیطی فرهنگی نخواهد بود سرمایه‌داری در حال حاضر تا پشت کلاس‌های درس آمده است، در دانشگاه هدف آموزش و تحصیل است نه اقتصاد.

بیگلری اشاره کرد: دانشگاه‌ها در کشور ما نمی‌تواند جدا از نظام سیاسی و اقتصادی کشور باشد، کپی‌برداری از سیستم‌های آموزشی غرب باید کنار گذاشته شود، چراکه سیاست‌های خصوصی‌سازی در ایران با قوانین موجود امکان‌پذیر نیست و نباید آموزش را به بهای خصوصی‌سازی به سمت تباه کردن جایگاه علمی در جامعه پیش ببریم.

انتهای پیام