دزهای تقویتیِ واکسن‌های کووید اکنون به طور گسترده در کشورهای مختلف در دسترس هستند و بزرگسالان (و برخی از نوجوانان) تشویق می‌شوند تا برای جبران کاهش اثربخشیِ واکسیناسیون اولیه، دزهای بیشتر از واکسن را نیز دریافت کنند.
به گزارش ایسنا، سازمان جهانی بهداشت (WHO) طی دستورالعملی به ارائه تعاریف و واژه شناسی به روز شده‌ای در مورد دُزهای بعدی (بوستر یا اضافی) واکسن کووید-۱۹ پرداخته است.
* بنابر تعریف این سازمان، تزریق دُزهای “یادآور” (بوستر/تقویتی) برای اکثریت افراد انجام می‌شود که بر حسب برندِ واکسن دریافتی (تک دُز یا دو دُز)، فرایند واکسیناسیون اولیه (کامل) را تکمیل کرده‌اند و به دلیل گذشت زمان، ایمنی و مصونیت بالینی ناشی از واکسن در جمعیتِ مزبور به کمتر از میزان ایده آل کاهش یافته است.
طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، هدف از تزریق دُز یادآور، بازگرداندن اثربخشی واکسن و افزایش آن نسبت به مقداری است که دیگر کافی تلقی نمی‌شود.
* اما بر اساس این تعریف، دُزهای “اضافی” یک واکسن به عنوان بخشی از همان واکسیناسیون اولیه در نظر گرفته می‌شود که ادامه پیدا می‌کند و برای گروه‌های مشخصی مورد نیاز است که در آنها، میزان واکنش ایمنی پس از انجام مرحله اولیه استاندارد واکسیناسیون، کافی تلقی نمی شود. هدف از یک دُز اضافی در سری اولیه واکسیناسیون، افزایش واکنش ایمنی در بدن فرد برای ایجاد سطح کافی از اثربخشی در برابر بیماری است.
به گزارش ایسنا به نقل از سایت اطلاع رسانی سازمان جهانی بهداشت، برای مثال، بدن بیماران مبتلا به نقص ایمنی اغلب پس از سری اولیه و استاندارد واکسیناسیون (که برای افراد معمولی و سالم کافیست) قادر به ایجاد واکنش ایمنی به میزان کافی نیست. همچنین ممکن است بدن افراد سالمند نیز در واکنش به برخی از واکسن‌ها واکنش ضعیفی نشان بدهد. این دو گروه بنابر تعریف فوق در جمعیت‌هایی دسته بندی می شوند که نیاز به دز اضافی واکسن دارند و واکسیناسیون اضافی آنها به عنوان بخشی از همان سری اولیه تلقی می‌شود.
انتهای پیام